Badanie słuchu u dzieci może zostać wykonane już w pierwszych dniach życia. Nawet jeśli wynik pierwszego badania będzie poprawny, rodzice powinni bacznie obserwować swoją pociechę – bez prawidłowego słuchu nie będzie możliwy odpowiedni rozwój mowy. Badania mogą pomóc w wykryciu ubytku słuchu, określeniu jego rodzaju i stopnia.
Kiedy wykonać badania słuchu?
U noworodków zaobserwowanie wady słuchu jest niemal niemożliwe. Tymczasem maluch może mieć wadę wrodzoną. By szybko ją wykryć, w polskich szpitalach od kilkunastu lat wykonuje się badania słuchu w drugiej dobie życia dziecka. Jeśli wynik nie będzie niepokojący, kluczowa jest obserwacja reakcji pociechy na głos rodziców między czwartym a szóstym miesiącem życia, a także kontrolowanie odpowiedzi na ciche bodźce akustyczne około dziesiątego miesiąca życia. Wychwycenie sygnałów świadczących o potencjalnej wadzie umożliwi szybką diagnozę problemu. Nie należy z tym zwlekać, ponieważ to okres „złotego rozwoju mowy”. Ze starszym dzieckiem należy udać się na badania, jeśli słuch jest upośledzony np. przez zapalenie ucha, alergię czy problemy z migdałkami.
Rodzaje badań słuchu
Można wyróżnić kilka rodzajów badań słuchu przeprowadzanych u dzieci. Są to:
- otoemisja akustyczna,
- rejestracja słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ABR),
- audiometria tonalna,
- tympanometria.
Otoemisja to pierwsze i podstawowe badanie słuchu dziecka. Jest szybka i łatwa, powinna być przeprowadzana w pomieszczeniu dźwiękoszczelnym. Jest badaniem nieinwazyjnym i pozwala wykryć niedosłuch odbiorczy pochodzenia ślimakowego, lecz nie daje informacji na temat stopnia problemu. ABR pozwala zarejestrować czynność bioelektryczną pnia mózgu. Badanie polega na umieszczeniu trzech elektrod na głowie malucha i rejestrowaniu wyników za pomocą komputera przez około godzinę. Pozwala wykryć uszkodzenia słuchu w obszarze ucha środkowego, ślimaka, nerwu słuchowego i pnia mózgu. U małych dzieci badanie powinno być przeprowadzane podczas snu. Audiometria tonalna przeznaczona jest dla dzieci starszych, najczęściej przed doborem aparatu słuchowego. Daje informację o progu słyszenia tonów o różnej częstotliwości, określa rodzaj i stopień wady słuchu. Badanie odbywa się w kabinie ciszy, pacjent informuje o usłyszeniu dźwięku przesyłanego z audiometru do specjalnych słuchawek. Tympanometria wykonywana jest w razie podejrzenia niedosłuchu lub niedowładu nerwu twarzowego. Pozwala ocenić podatność błony bębenkowej na zmiany ciśnienia w zewnętrznym przewodzie słuchowym. Badanie jest bezbolesne i trwa kilkanaście minut. Ciśnienie w przewodzie słuchowym jest zwiększane za pomocą specjalnej pompki, a wykres rejestruje wychylenia błony bębenkowej.
Podsumowanie
Problemów z uszami u dzieci nie wolno bagatelizować. W zależności od wieku malucha i pochodzenia problemu, można zdecydować się na różne rodzaje badań. Im wcześniej zostanie wykryta wada, tym mniejsze ryzyko nieprawidłowego rozwoju dziecka. Przeprowadzaniem badań zajmują się specjaliści i są one w większości nieinwazyjne oraz bezbolesne.
